|
|
Plac Rajski
|
Plac Rajski - otrzymał na szkicu numer zero. Tu kończą się Dróżki Matki Bożej i pielgrzymi udają się do Bazyliki. Tutaj także rozpoczynają się Dróżki Pana Jezusa.
Bazylika. Fundatorami sanktuarium kalwaryjskiego byli Zebrzydowscy, przede wszystkim Mikołaj, wojewoda krakowski, jego syn Jan oraz wnuk Michał. Po nich opiekę nad sanktuarium sprawowała rodzina Czartoryskich. Stróżami tych miejsc świętych są od początku oo. bernardyni. Kościół i klasztor usytuowany został na północno-wschodnim zboczu góry Żar, zwanej również Żarkiem. Budowle te powstały w latach 1602-1609, a ich twórcami: byli Jan Maria Bernardoni, włoski jezuita-architekt [jeden z budowniczych monumentalnego kościoła Św. Piotra i Pawła w Krakowie], i Paweł Baudarth, architekt i złotnik flamandzki z Antwerpii. Ten ostatni projektował większość kalwaryjskich kaplic. Kościół główny, pod wezwaniem Matki Bożej Anielskiej, zbudowany jest w stylu barokowym. Wraz z klasztorem i zespołem innych budynków tworzy interesującą pod względem architektonicznym całość. Rozległy plac przed Bazyliką nazywany Rajskim przypomina, że jest to słynne miejsce odpustowe. Obok bramy głównej, wiodącej do wnętrza Bazyliki, została wmurowana marmurowa tablica, na której widnieje napis:
"Bazylika Matki Boskiej Anielskiej OO. Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej.
W dniu 7 czerwca 1979 r. w czasie swej pielgrzymki do Kalwarii
Ojciec św. Jan Paweł II osobiście ogłosił tutejszy kościół bazyliką".
|
|
| Oceń ten plik (obecna ocena : 0.6 / 5 głosów: 10) |
|
|
|
|
|
|
